Ordu Kazası’nın 18. ve 19 yüzyıllarda idari merkezi olan Bucak kasabasında 1869 yılında “Bucak Belediyesi” kuruldu. Belediye teşkilâtının kurulabilmesi için bazı kararların alınması gerekmekteydi. 1867 tarihli “Vilayet Dâhilinde Şehir ve Kasabalarda Teşkil Olunacak Devair-i Belediye Meclislerinin Suret-i Tertibi ve Memurinin Vezaifi” adlı nizamnameye göre yapılacak işlerin başında; Bucak halkının belediye
Karadeniz sahillerindeki yerleşkelerin bazılarında kasabalaşma süreci 18. yüzyılda başlamıştır. Bu yüzyılda Kaza-i Bayramlu-yı Ordu’nun idari merkezi olan Bucak Nahiyesi, iskelesi olmasının getirdiği avantajla çevresindeki diğer yerleşkelerden önce kasabalaşma sürecine girmiştir. 19. yüzyılda imparatorluğun büyüyen uluslar arası ticaretine hizmet eden liman kentlerinin ortaya çıkması sayesinde kıyı bölgelerinde nüfus yoğunlaşması ve bunun
Kurtuluş Savaşımızın sayısız yiğitlik ve özveri örneklerinden biri de “Rüsumat No 4” adlı geminin Ordu’da yaşadığı serüvendir. Bu olay, yıllar boyu kulaktan kulağa, dilden dile anlatılarak bugüne ulaştı, Kurtuluş Savaşını anlatan kitaplara girdi ve genç kuşaklar da bilgi sahibi oldu. Orduluların Kurtuluş Savaşı dönemindeki özveri ve yurtseverliğinin bir örneği olan
Tarih yazımıyla ilgilenenler için Osmanlı Arşivleri birer hazinedir. Arşivlere girildikçe yeni bilgiler edinilmekte, sözlü kültür ile arşiv belgelerinin örtüşmesi ile de yalın ve bilimsel temellere oturmuş gerçek tarih ortaya çıkmaktadır. Orta Karadeniz Bölümü’nün iç kesimindeki iki ilçenin topraklarında bulunan tepe adları, bölge tarihinin bu tepelerle ne kadar ilişkili olduğunun kanıtı
Osmanlı tarihinde 16. yüzyılın ikinci yarısı ile 17. yüzyılın ilk yarısı arasındaki kaotik döneme “Büyük Kaçgun Dönemi” denir. Kimi tarihçilerin “Celali Fetreti” dedikleri yaklaşık 100 yıllık bu sürecin iyi bilinmesi, tarihimizin çok daha iyi anlaşılması ve günümüzdeki sosyo-kültürel ilişkilerin daha bilimsel analiz edilebilmesi için bir zorunluluktur. Bu dönemde hem Celali
Mithat Baş, Ordu tarihine ilişkin belgeler ve kaynakları ince eleyip sık dokuyan, geçmişte çok değinilmemiş kimi olayları analiz eden tarihçi arkadaşlarımızdan. Özellikle 10. yüzyıldan sonrasını, yanlış bilinen kimi olayları da düzelterek yazması, geçmişi bir de onun kaleminden okumamızı zorunlu kılan bir yazar. Geçen yıllarda, Mesudiye’den Ordu’ya uzanan tarih çalışmalarına, yakın
Mesudiye yöresi tarihi ve kültürel özellikleri konusunda yazılacak her kitapta mutlaka eksiklikler bulunacaktır. Çünkü yörenin tarihi ve kültürel yapısı bir kitabın hacmine sığamayacak kadar yoğun olaylarla ve beşeri ilişkilerle doludur. Bu çalışmada Mesudiye’nin kronolojik tarihi gösterilmiş, bu olaylarla ilgili belgelere de yer verilmiştir. Tarih, Olaylar ve Belgeler-Kaynaklar ………………………….
Yakın zamanlara kadar “Ordu” adının nasıl verildiği konusunda tartışmalar vardı. Bu konuda hikâyeler, rivayetler anlatılırdı. Bizim insanımız, genellikle özel olarak ilgilenmediği bir konu üzerinde söylenen ve yazılan her şeyi araştırmadan kabul eder. Aslında bir zaaftır bu durum. Rivayetlere göre tarih yazılır, kaynağı belli olmayan iddialar ortaya atılır, bu iddialar bazen
11. ve 15. yy’lar arasında Anadolu’nun birçok yerinde Anadolu Türk Beylikleri kuruldu. Bu beylikleri, 1071 yılında Malazgirt Meydan Savaşının kazanılmasından hemen sonra kurulan 1. Dönem Anadolu Beylikleri ve 1243 yılında Anadolu Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra kurulan 2. Dönem Anadolu Beylikleri diye adlandırmak mümkündür. Her iki dönemde de bu
Ordu yerleşkesi, 14. yüzyılda yöreyi Türkleştiren Hacı Emiroğulları tarafından kurulmuştur. Hacı Emiroğulları Beyliği’nin en parlak dönemi Süleyman Bey zamanıdır. Beyliğin kurucusu Bayram Bey, onun oğlu Hacı Emir Bey ve Emir Bey’in oğlu Süleyman Beydir. Süleyman Bey, babası ve dedesinin yaklaşık yüz yıldan fazla mücadeleleri sonucu geniş bir araziye sahip olan