TÜRKLER VE ERMENİLER Tarihte ulusların birbirleriyle ilişkilerine bakıldığında birçok faktörün bu ilişkilerin şekillenmesinde rol oynadığı görülür. Bunlar; ekonomik çıkarlar, coğrafi yakınlık, inanç sistemlerinin farklı olup olmayışı ve başka ülkelerin iki ülke halkı üzerindeki etkileri olarak belirtilebilir. Türkler ve Ermenilerin ilişkileri 11. yüzyılda başlar. Ermeniler, Anadolu’nun, özellikle de Doğu Anadolu’nun bir
Türkleşme Sürecinde Mesudiye Yöresinin Önemi Anadolu’nun Türkleşmesi 11. yy.dan 16.yy’a kadar süren uzun bir süreç içinde gerçekleşmiştir. Yazılı tarihimiz, bu Türkleşme sürecini, Türkmenlerce kurulan çeşitli beylikler ve devlet yapılanmalarını bizlere olabildiğince anlatmaktadır. Bugüne kadar ders kitaplarından öğrendiğimiz tarih bilgileri, bizlere bulunduğumuz toprakların gerçek tarihini sunabilmiş midir? Burası kuşkuludur. Hatta son
1868 yılında yapılan mülki düzenlemeler sonucunda Milas (Hamidiye-Mesudiye) ve İskefsir (Reşadiye) kazaları birleştirilerek Milas Kazası adı altında Karahisar-ı Şarki Livasına bağlanmıştır. Orası da Sivas Vilayetine bağlıdır. 1906 yılında Hamidiye ve İskefsir’in hem coğrafi genişliği hem de köylerinin kalabalık ve birbirinden çok uzak olması, yönetiminde güçlüklere sebep olmuş, bu nedenle iki
Osmanlı döneminde gayrimüslim nüfus, yüzyıllar içinde değişik bölgelerde istihdam edilmişse de özellikle 14. ve 15. Yüzyıl kayıtlarına göre bunların Ordu yöresinde yoğun olarak yaşadıkları tek yer Mesudiye idi. Türkler Ordu bölgesini ele geçirdiklerinde bölgede yaşayan gayrimüslim nüfusun Karadeniz Bölgesi’nin doğusuna, Trabzon istikametine çekildiklerini anlıyoruz. Çünkü Osmanlı belgelerinde görülmektedir